Όταν ένα τραγούδι κεντρίζει την περιέργεια ενός επιστήμονα, μπορεί να γεννηθεί μια πανεπιστημιακή έρευνα. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του ψυχολόγου και επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τορόντο Chen-Bo Zhong. Ο στίχος «Μόνος και παγωμένος χωρίς εσένα» – από το παλιό τραγούδι «Lonely this Christmas» – του έδωσε το έναυσμα για να ερευνήσει με επιστημονικό τρόπο αν όντως η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν παγωνιά. Όπως παρατήρησε ο ερευνητής, αρκεί η ανάκληση μιας ανάμνησης κοινωνικού αποκλεισμού και απόρριψης για να μας κάνει να αισθανθούμε τη θερμοκρασία του χώρου έως και τέσσερις βαθμούς χαμηλότερη!
Με την παραπάνω μελέτη συμφωνεί και ο ψυχολόγος του Yale John Bargh υπενθυμίζοντας ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη περιοχή του εγκεφάλου, η οποία παρακολουθεί τόσο τη θερμοκρασία του σώματος όσο και τη γενική ψυχολογική μας κατάσταση.
Η ψυχή επηρεάζει το σώμα και το αντίστροφο
Μια άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από ψυχολόγους στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο απέδειξε ότι ισχύει και το αντίστροφο: Ανεβάζοντας τη θερμοκρασία μας με τεχνητό τρόπο (έχει αποτέλεσμα ακόμα και η κατανάλωση μιας ζεστής τροφής, όπως ένα ζεστό ρόφημα ή μια καυτή σούπα), σκεφτόμαστε και δρούμε πιο ζεστά και πιο γενναιόδωρα. Αυτό συμβαίνει, όπως εικάζουν οι επιστήμονες, επειδή έχουμε μάθει από παιδιά να συνδέουμε την αγάπη με τη θαλπωρή. Αρκεί να θυμηθούμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε ένα ευχάριστο κλίμα συντροφικότητας: Λέμε ότι αναζητούμε μια ζεστή ατμόσφαιρα, έστω και αν βρισκόμαστε εν μέσω καύσωνα.