Μπορεί να έχεις ακούσει κι εσύ από τη γιαγιά σου / τη μαμά σου (ή από αλλού) την απαγόρευση: “Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις” και, συμπληρωματικά, “την Κυριακή να μην λουστείς, αν θέλεις να προκόψεις”. Γιατί όμως το έλεγαν (και το έκαναν) αυτό παλιά – και έφτασε ως τις μέρες μας;
Στην ουσία πρόκειται για μια πρόληψη, η οποία όμως έχει θρησκευτικό υπόβαθρο.
Να μην αποβληθεί ούτε ένα νυχάκι…
Η Τετάρτη και η Παρασκευή είναι, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία, ημέρες νηστείας και τιμώνται με τη διακοπή των οικιακών εργασιών από το απόγευμα της προηγούμενης μέρας – όπως συμβαίνει και στις παραμονές των γιορτών. Και επειδή η νηστεία σχετίζεται με την έννοια της έλλειψης, δεν πρέπει κανείς να αποβάλλει από πάνω του έστω και το ελάχιστο – που μπορεί να είναι ένα νύχι. ‘Ετσι, υπάρχει η πρόληψη να μην κόβονται αυτές τις δύο μέρες τα νύχια.
Όχι λούσιμο, ξύρισμα, χτένισμα την Κυριακή
Η παραπάνω πρόληψη έχει και συνέχεια, με την απαγόρευση λουσίματος, ξυρίσματος και χτενίσματος την Κυριακή. Και πάλι για θρησκευτικούς λόγους:
Η Κυριακή, ως ημέρα του Κυρίου, είναι ημέρα απόλυτης αργίας, οπότε δεν κάνουμε καμία δουλειά, ούτε καν προσωπική καθαριότητα ή καλλωπισμό.
Βέβαια, εδώ δεν αναφέρεται το πλύσιμο σώματος, που μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: ή ότι επιτρέπεται ή ότι παλιότερα το λούσιμο περιλάμβανε και τον καθαρισμό του σώματος.