Πότε ψάλλεται το “Ω γλυκύ μου έαρ”;

Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου Τέκνον,
πού έδυ σου το κάλλος;

Θρήνον συνεκίνει,
η πάναγνός σου Μήτηρ, σού Λόγε νεκρωθέντος.

Γύναια συν μύροις, ήκουσι μυρίσαι, Χριστόν το θείον μύρον.

Θάνατον θανάτω, σύ θανατοίς Θεέ μου, θεία σου δυναστεία.

Το “Ω γλυκύ μου έαρ” είναι ένα από τα εγκώμια – μικρά τροπάρια, αγνώστου ποιητή – που ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) κατά τη διάρκεια της ακολουθίας του Επιταφίου Θρήνου τη Μεγάλη Παρασκευή. Τα πιο γνωστά είναι: Η ζωή εν τάφω, Αι γενεαί πάσαι και Ω γλυκύ μου έαρ.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας ψάλλεται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η υμνολογία είναι σχετική με την ταφή του Χριστού από τους Ιωσήφ και Νικόδημο και την κάθοδο της ψυχής Του στα σκοτεινά βασίλεια του Άδη. Στη συνέχεια γίνεται η περιφορά του Επιταφίου.