Το δικό μας τσάι, το περίφημο τσάι του βουνού, είναι ένα ευχάριστο αρωματικό ρόφημα που φτιάχνεται από τα αποξηραμένα φύλλα του σκληροτράχηλου φυτού σιδερίτης. Αυτό το φυτό συνήθως φυτρώνει σε βραχώδεις πλαγιές βουνών, αλλά μπορεί και να καλλιεργηθεί.
Το τσάι του βουνού είναι γνωστό από την αρχαιότητα και αναφέρεται από τον φιλόσοφο Θεόφραστο και τον γιατρό Διοσκουρίδη.
Ως ρόφημα ενδείκνυται για τα κρυολογήματα. Μαλακώνει τον λαιμό, έχει αντιπυρετική και ηρεμιστική δράση. Βοηθά επίσης στην καταπολέμηση της δυσπεψίας, των γαστρεντερικών διαταραχών αλλά και της υπέρτασης.
Ακόμα θεωρείται ήπιο αγχολυτικό (χωρίς παρενέργειες), αντιφλεγμονώδες και ιδιαίτερα αντιοξειδωτικό αφού περιέχει φλαβονοειδή, ουσίες – ασπίδα για το καρδιαγγειακό σύστημα και τον εγκέφαλο. Επιπλέον, προστατεύει από την οστεοπόρωση.
Ένα τσάι με πολλά (τοπικά) ονόματα
Το επίσημο όνομα του τσαγιού του βουνού είναι Σιδερίτης. Γι΄αυτό υπάρχουν τρεις εκδοχές: Η πρώτη είναι ότι αποτελεί φυσική πηγή σιδήρου, η δεύτερη ότι τα φυλλαράκια του έχουν το σχήμα σιδερένιας λόγχης και η τρίτη ότι θεραπεύει τις πληγές που προκαλούνται από σιδερένια αντικείμενα.
Στην Κρήτη ονομάζεται και Καλοκοιμηθιά γιατί όταν το πίνεις κοιμάσαι καλά, αφού δεν ερεθίζει το νευρικό σύστημα – γι’ αυτό άλλωστε πλεονεκτεί ως προς το μαύρο ή το πράσινο τσάι. Επίσης είναι γνωστό και με άλλα ονόματα – ανάλογα με την περιοχή όπου φύεται, όπως τσάι του τσοπάνη, βλάχικο τσάι, τσάι του Ολύμπου, τσάι Παρνασσού, Ταΰγετου, Εύβοιας, τσάι του Άθω κλπ.
