Πατέρας της τυπογραφίας θεωρείται ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος (Johannes Gutenberg, 1400 – 3 Φεβρουαρίου 1468). Ήταν Γερμανός σιδηρουργός και χρυσοχόος και αυτός ο οποίος εισήγαγε την τυπογραφία στην Ευρώπη.
Παρόλο που δεν εφηύρε ο ίδιος τη μηχανική εκτύπωση με κινητά στοιχεία, ήταν ο πρώτος που συνέταξε και υλοποίησε τη μέθοδο για τη μαζική εκτύπωση βιβλίων.
Η τυπογραφική μέθοδος του Γουτεμβέργιου θεωρείται ευρέως ως η πιο σημαντική εφεύρεση της δεύτερης χιλιετίας και το γεγονός που εγκαινίασε τη νεότερη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αναγέννησης, τη Μεταρρύθμιση, τον Διαφωτισμό και την επιστημονική επανάσταση και έθεσε τη βάση για τη σύγχρονη – βασισμένη στη γνώση – οικονομία και διάδοση της μάθησης στις μάζες.
Ο Γουτεμβέργιος έκανε τα πρώτα του βήματα στην τυπογραφία το 1434, ξεκινώντας να πειραματίζεται με κινητούς ξύλινους χαρακτήρες. Τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν να διαφαίνονται το 1436 με την εκτύπωση λαϊκών θρησκευτικών βιβλίων.
Μετά από διάφορες προσπάθειες και με τη βοήθεια ενός βελτιωμένου μελανιού πέτυχε, το 1441, να αξιοποιήσει εκτυπωτικά και τις δύο όψεις μιας σελίδας χαρτιού.
Η τελική επιτυχία για την αξιοποίηση της εφεύρεσής του ήρθε στις 23 Φεβρουαρίου του 1455 με την εκτύπωση της Βίβλου στα λατινικά – σε 180 αντίτυπα, τα περισσότερα σε κοινό χαρτί, ενώ μερικά σε χαρτί εξαιρετικής ποιότητας (vellum). Ήταν μια αισθητικά άριστη τυπογραφική εργασία, αν και αποτελούσε μόλις το πρώτο τυπογραφικό προϊόν του.
Αυτό το πρώτο βιβλίο μαζικής παραγωγής, το οποίο πολλοί θεωρούν ως το καλύτερο και αρτιότερο τεχνικά βιβλίο που τυπώθηκε ποτέ, έγινε ευρέως γνωστό ως η Βίβλος του Γουτεμβέργιου.
