Η κινητή τηλεφωνία μπήκε δυναμικά στη ζωή μας το 1993. Χρονικά η ανάπτυξή της στη χώρα μας συνέπεσε με την εισαγωγή της ψηφιακής τηλεφωνίας στο δίκτυο του ΟΤΕ και την κατακόρυφη ζήτηση ενός αξιόπιστου και ευέλικτου δικτύου επικοινωνίας που τα σταθερά τηλέφωνα δεν προσέφεραν.
Με την καθιέρωση του GSM (Global System for Mobile Communications) ως ευρωπαϊκού προτύπου αποφασίσθηκε ταυτόχρονα η συντονισμένη εισαγωγή του σε όλα τα κράτη μέλη της Κοινότητας – με αρχική πρόβλεψη για το 1991, η οποία ολοκληρώθηκε τελικά το 1993.
Το πρόγραμμα προέβλεπε την εκχώρηση δύο αδειών κινητής τηλεφωνίας σε κάθε κράτος μέλος. Σε όλα τα κράτη μέλη εκχωρήθηκε μία άδεια στον εθνικό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό της χώρας και μία σε ιδιωτική εταιρεία.
Ο αποκλεισμός του ΟΤΕ
Ωστόσο στην Ελλάδα η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη προκήρυξε μεν διαγωνισμό για τη χορήγηση δύο αδειών, απέκλεισε δε τον τότε κρατικό Τηλεπικοινωνιακό Οργανισμό (ΟΤΕ) για 8 χρόνια από τις δραστηριότητες της Κινητής, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Το υπουργείο Οικονομικών έσπευσε να αιτιολογήσει την απόφασή του προτάσσοντας την αφερεγγυότητα του οργανισμού (καθυστερήσεις στις συνδέσεις σταθερών τηλεφώνων που έφθαναν και τα 15 χρόνια κ.ά.), αλλά και τα σημαντικά οικονομικά οφέλη που θα αποκόμιζε από την πώληση των αδειών σε δύο ιδιωτικές εταιρείες αντί σε μία, όπως προβλεπόταν.
Πολλές εταιρείες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το έργο, αλλά τελικά οι δύο άδειες κατακυρώθηκαν στην Panafon (νυν Vodafone) και στην ιταλική Telestet (μετέπειτα TIM και νυν WIND). Το τίμημα κάθε άδειας ήταν 30 δις δραχμές.
H Telestet ξεκίνησε την εμπορική της εκμετάλλευση στις 29 Ιουνίου 1993 και η Panafon την 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Η Cosmote, συμφερόντων ΟΤΕ, μπήκε τελικά στο παιχνίδι τον Ιανουάριο του 1998. Τέσσερα χρόνια αργότερα (19 Ιουνίου 2002) εμφανίστηκε και η Q, εταιρεία του ομίλου Φέσσα, η οποία στη συνέχεια εξαγοράσθηκε από την TIM (Ιανουάριος 2006). Σήμερα δραστηριοποιούνται τρεις εταιρείες: WIND, Vodafone και Cosmote.
Λίγοι και εκλεκτοί οι πρώτοι χρήστες
Τους πρώτους μήνες του 1993 τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούσαν μόνο στην Αττική και τα νησιά του Σαρωνικού, ενώ το κόστος ήταν απαγορευτικό για τους πολλούς. Οι τιμές των συσκευών κυμαίνονταν από 220.000 ως 500.000 δραχμές (700 έως 1400€), το τέλος ενεργοποίησης 29.000 δρχ. (85€), το μηνιαίο πάγιο 11.800 δρχ. (40€) και το λεπτό ομιλίας 82 δρχ. (0,25€). Έτσι οι συνδρομητές ήταν μόνο 1000 τις πρώτες μέρες του Ιουλίου.
Μετά πήραμε φόρα… ανηφόρα
Κι ενώ οι εκτιμήσεις των ειδικών έκαναν λόγο για 200.000 συνδρομητές μέσα σε μια δεκαετία, εμείς τις διαψεύσαμε παταγωδώς: 10 χρόνια μετά λειτουργούσαν στη χώρα μας περίπου 11.000.000 συνδέσεις, που κάλυπταν το 100% του ελληνικού πληθυσμού – γεγονός που έφερε την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης σε αναλογία πληθυσμού και κινητών τηλεφώνων!
Η κρίση έφερε την πτώση
Από το 2010 μέχρι σήμερα ο κλάδος της κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας ακολουθεί μια σχετικά φθίνουσα πορεία. Αυτό είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της οικονομικής κρίσης και της υπερφορολόγησης αλλά και του αναπόφευκτου κορεσμού της αγοράς, η οποία δεν επιτρέπει περαιτέρω αύξηση των συνδρομητών. Η ανάπτυξη πλέον εντοπίζεται στις υπηρεσίες δεδομένων και ο νέος στόχος των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας είναι η αύξηση της χρήσης.
* Πληροφορίες από: infocom.gr