Το υπέροχο ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη “Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα” είναι ένας αληθινός οδηγός για αξιοπρεπείς μαχητές της ζωής:
Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν΄ ανεβαίνω.
********
Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.
