Από πού ξεκινάει το ανάστημα του ανθρώπου;

Πάρε λίγο φως από τον ήλιο, λίγα λουλούδια, λίγα κελαηδήματα πουλιών, κάτι από το ποταμάκι που τρέχει, κάτι από την αγάπη, βάλ' τα όλα μαζί και τότε...

Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη...

Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία!

Στον κόσμο αυτό αν ήρθες μόνο για να μετρήσεις τα χρόνια σου και να ζήσεις μια ήσυχη και φρόνιμη ζωή, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Τον φρόνιμο δεν τον πείραξε ποτέ κανείς. Μα αν κάποτε ο κόσμος χαθεί, θα χαθεί από τους φρόνιμους. Γιατί...